نسيت ضحكتى ونسيت فرحتى-من كتاباتى

نسيت ضحكتى ونسيت فرحتى
وافتكرت ايام قسوتى
اتعذبت ليالى ومنستش الجرح يالليالى
اتالمت وبدرى
عن اقرب الناس ليا معدتتش بتدمع عنيا
مهما الايام تفوت سنين بتعدى علينا
لافى فرح ولا فى ضحكة صافية من جوانا
عايشين على الدموع
فرحنين بالشموع
نسين انها بتتطفى فى لحظتها
لافى حاجة بتكمل
الجرح الى فاضل بيعلم
والجرح الى فات سيبنا احنا بنفكتره علشان بس نتالم
ياريت تعدى يا عمرى سنين تفوت وبتجرى
وادينا سيبنها بتمشى
معدتش بستنا حاجة
سايب الدنيا تعمل كل حاجة
اتعلمت منها
الى يجرى وراه تذله
والى يسبها تفرحه مع انه مش عاوزها
لاعايز ألمها ولا عايز عذابها
ولاعاوز نعيمها ولاعاوز فرحها
انا راضى بكل الى عملته فيا بس ياريت يريحها
لاانا عارف رايحين لفين
ولا احنا اساسا جينا ليه
كل الى عارفه اننا بقينا من المجروحين
والجرح الى بيعلم مبنصعبش عليه
ساعات كتير فاتت
والعمر كله كام ساعه
فات منهم ساعات وبقا فاضلنا كم ساعه
هنعيش اد ايه نتعلم منها ايه
ولا هنعيش فيها نتجرح اد ايه
كل الى انتا اتعلمته من الدنيا دى وشوفته
ميجيش نقطة فى بحر كبير
شوف النهاية فين
واعرف اخرك لفين
واكيد جرح وارا جرح اكيد بنتعلم منكونش مجروحين
الغبى الى يتجرح ويفضل يتجرح
وكل جرح يقبله ميتعلمش منه
سيبك من الدنيا لاالدنيا هتنفعك
ولا اى حب راح يريحك
عيش فيها عابر وسيبك من الناس
الناس مهما عملت لاهترضيهم ولا هترتاح